Baniass - bron van de Jordaan
We rijden door Galilea naar Baniass. Er zijn daar drie bronnen: Dam, Sunir en Baniass. Er is daar een hele grote rotsformatie. De mythe gaat dat de Griekse God Pan met zijn blokfluit olifanten in paniek kon brengen. Jezus is hier ook veel geweest. Dit gebied wordt ook wel de vinger van Galilea genoemd (uitstulping in Libanon). Jezus zat hier meestal onder de vijgenboom.
We maakten een wandeling door een prachtig natuurgebied langs de rivier naar de waterval. Onderweg kwamen we veel groepen schooljeugd tegen, die buitengewoon vriendelijk en vrolijk waren, en die spontaan Hava navila Hava (Laat ons gelukkig zijn, laat ons vrolijk zingen) gingen zingen toen wij er aan kwamen. Geweldig !
De olifantspoot
Na onze lunch gingen we verder naar het noorden, naar het uiterste puntje van Israël aan de grens van Libanon. Hier heerst momenteel een staakt het vuren. We zijn maar 40 km verwijderd van het omstreden gebied Rosh Ha Nigra. Ons doel is een kalkzandpoot in de Middellandse zee, wat lijkt op een olifantspoot. We lopen over een stijl paadje naar beneden door een grot, die zijn gangen heeft gekregen door het wassende zeewater. Daarvoor moesten we eerst met een klein kabelbaantje naar boven die maar aan één draad hing....
In de rots was een bioscoopje ingericht waar we een film te zien kregen over de mythe van de olifantspoot. Iedere keer als er een branding te zien was werden we nat gespetterd, en dat zorgde voor de nodige hilariteit.
In de 2e wereldoorlog is hier een spoorwegtunnel gebouwd om wapens te vervoeren van Haifa naar Beiroet. De tunnel is 250 meter lang. In de onafhankelijkheidsoorlog is hij weer opgeblazen omdat men bang was voor een invasie vanuit Libanon.
Onze laatste stop van vandaag was bij de 'Footsteps of the Yechian Convooy'.
Op 29 november 1947 was er een verdelingsplan opgesteld door de VN over Palistina. De Joodse leider Ben Gurian ging hiermee akkoord, maar de Arabieren niet. Er ontstond een burgeroorlog die tot 1948 duurde. In 1948 vertrokken de Britten en werd Israël uitgeroepen tot een staat. Het verdelingsplan werd wel uitgevoerd en daardoor zijn er Joodse Nederzettingen in Arabische gebieden.
Deze nederzettingen werden afgesloten en werden stiekem bevoorraad met water, voedsel en munitie.
Het convooy met 7 voertuigen vertrok in maart 1948, maar werd onderweg verrast door 500 Arabische soldaten. Hierbij sneuvelden 47 Joden. Sommigen keerden te voet terug en de bevoorrading was mislukt. Dit monument is opgericht op de plek waar zij overmeesterd werden.
