Het meer van Galilea

zondag 10 november

Onvoorstelbaar, het lijkt wel zomer. We mochten vanmorgen lekker uitslapen en toen we buiten kwamen scheen de zon volop. We hebben eerst maar eens een lekker kopje thee gezet en die in het zonnetje opgedronken. We hebben hele leuke buren aan alle kanten en het is dan ook enorm gezellig. J. vertelde dat ze vannacht wakker was geworden van een heel raar geluid. Ze dacht dat het misschien de wind was die over het meer blies. Maar het bleek het gesnurk van haar echtgenoot te zijn.

Na een overheerlijk ontbijt hadden we een kerkdienst in de open lucht aan de rand van het meer van Galilea. We deelden brood en wijn, en de pet van R. deed dienst als collectezak. Na afloop dronken we samen koffie met wat zoetigheid, zoals An het noemt.

Sommigen van de groep durfden te gaan zwemmen, maar het water was wel koud!

 

 

Wij gingen met een aantal mensen aan de wandel. Overal aan de kant van de weg staan dadelbomen, waardoor het soms erg kleverig was op straat. Vlak bij de kibboets liep de rivier de Jordaan waar bussen vol mensen werden gebracht die zich massaal lieten dopen.

Voor de lunch reden we naar Tiberias waar we konden genieten van een Petrusvisje. Deze vis wordt zo genoemd omdat hij gevangen is in het meer van Tiberias (Galilea). Het was erg gezellig en lekker.

Het leek wel of we in een andere wereld leefden, vanzelfsprekend hadden we dagelijks contact met het thuisfront. Dit was niet altijd even gemakkelijk want de wifi verbinding was niet overal optimaal. Je moest soms op een bepaalde plek staan om verbinding te hebben. Dan was het er weer en was net zo snel weer weg. Mijn dochter werd ook niet helemaal gerustgesteld door haar echtgenoot. Want dan appte ze: Hoe is het daar? En dan kreeg ze als antwoord: Goed. En daar moet je het dan maar mee doen. Maar gelukkig kregen we af en toe spraakberichtjes van de kinderen, waarop we dan weer wat opnamen om terug te sturen. Mijn oudste kleindochter had ons een doosje met briefjes meegegeven, waarvan we elke dag allebei een mochten pakken. Dat deden we natuurlijk ook braaf. Morgen is het 11 november dus dan gaan we even zingen voor de kinderen.