17 juni: We waren vanmorgen voor dag en dauw op. De hut was niet fris en de bedden lagen vreselijk. Het is sowieso lastig slapen want het wordt hier niet donker, en wij zijn natuurlijk verwend met onze rolluiken, die onze slaapkamer lekker donker houden. Maar voor een paar tientjes per nacht heb je niet veel in de melk te brokkelen dus we doen het er maar mee.
We hadden toch al een vol programma, dus zaten we om half acht in de auto richting Greiganger, dit is niet het grootste fjord maar wel de mooiste. Onderweg klommen we steeds hoger en werd het ook steeds kouder. Op 1500 meter hoogte bij Stryn kwamen we bij een uitzichtpunt. Het leek wel een maanlandschap. Jammer dat het zicht slecht was, maar het was toch de moeite waard. Er waren ook bussen vol Japanners, die mij steeds weer versteld doen staan. Ze kijken alleen maar hoe ze de beste foto kunnen maken. En dat doen ze met gevaar voor eigen leven. Ze hebben helemaal geen oog voor de omgeving.
Het was daar bitterkoud daarboven wel 5 graden boven nul. Maar we hebben de tijd genomen en verkleumd tot op het bot, de verwarming in de auto hoger gezet.

Gelukkig kwam de zon door en bij het Geirangerfjord was het mooi helder en maar liefst 23 graden.
Noorwegen kent echt meerdere seizoenen op één dag. Het beste is om gewoon laagjes kleren aan te doen, want de temperatuur schommelt met de minuut.
Op weg naar onze volgende bestemming reden wij het trollenweg. De legende vertelt dat de trollen, die je normaal nooit in het daglicht ziet, onderweg waren naar een bruiloft. Ze treuzelden zo lang dat het daglicht ze verraste en de zon ze in steen veranderde.
Er zijn veel haarspeldbochten in de weg, en je kunt elkaar soms maar net passeren. Maar het is ook een prachtige weg. Gelukkig zijn we er zonder kleerscheuren doorgekomen.En geen trollen tegengekomen.....al thans geen echte.
Inmiddels zijn we gearriveerd op onze volgende bestemming: Camping Granmo in Oppdal.