Je kunt zeggen wat je wilt het weer is hier heel standvastig. Als het eenmaal regent dan blijft het regenen en niet te zuinig. Ook de mensen van de camping balen hier enorm van. Dit is volgens hun niet normaal, er ligt ook nog sneeuw op de bergen, dat gebeurt nooit in juni. Maar we hadden vandaag een opdracht: we moesten de auto ophalen in Como. Zelfs met de adviezen van Agaat ging dat niet zonder slag of stoot. We stonden op tijd bij de bus, en dat was maar goed ook want die was te vroeg zodat we gelukkig mee konden. Hij stopte op een andere plek dan door Agaat was aangewezen, dus waren wij helemaal de kluts kwijt en liepen de verkeerde kant uit, want ik had Grand hotel zien staan. Wisten wij veel dat er twee Grand Hotels in Menaggio stonden? Maar gelukkig kwam er een wat ouder stel aanlopen die konden we de weg wel eens vragen. Do you speak English? Vroegen we, Yes we can zei de meneer in perfect Engels, (het waren echte Engelsen.) Hij wees ons de weg terug en vertelde ons ook dat er nog een Grand Hotel was. Maar we hadden gelukkig tijd genoeg, hoeveel tijd dat wisten we toen nog niet. We kwamen aan en kochten 2 kaartjes naar Como. We dronken om het wachten wat in te korten een latte machiato en een cappuccino. En gingen naar zo’n vieze wc, die heb ik mijn hele leven nog niet gezien. Daarna gingen we in de rij staan om op te stappen. Maar we kwamen er niet op: de boot naar Como ging pas om 11.14 uur, in plaats van 10.14. Agaat had de tijden van een verouderde kaart gegeven. Dus nog een uur wachten. Gelukkig was het droog op dat moment, we hebben zelfs nog een glimp van de zon opgevangen. 

We belden  Agaat nog even dat de taxi een uur later moest komen. Eindelijk om 11.25 kwam de boot. De hoop dat wij voor de lunchpauze van de garage de auto op konden halen was vervlogen. (Ze lunchen van 12.00 tot 14.00 uur) De boot arriveerde om 12.45 in Como, waar de regen wederom voor de verandering met bakken uit de lucht viel . Maar geen taxi te bekennen, dus wij aan de wandel maar waar we ook keken hij stond er gewoon niet. Dus zelf maar een taxi aangehouden die ons naar de garage bracht. (die hadden wij zelf nooit gevonden, stond ergens op een industrieterrein) Het was inmiddels 13.15 uur dus nog drie kwartier te gaan.  Toen zagen we een lunchrestaurant waar we een cappuccino en een broodje hebben gegeten. En tegen 13.50 uur weer naar de garage. Gelukkig stond ons daar een vriendelijke mevrouw op te wachten die samen  met ons de papieren regelde. We kregen een bijna nieuwe auto mee waar we enorm blij mee waren. We mogen er net zo veel mee rijden als we willen en vooral genieten van de vakantie.

Maar wat zouden we nu eens gaan doen? Het regende nog steeds en het zag er ook niet naar uit dat snel het ging veranderen. Omdat de dame van de garage zei dat we beter over Lugano konden gaan, besloten we om naar de Alprose chocoladefabriek te gaan. Want wat helpt er beter om je weer op te peppen dan met veel chocola? Niets. We vonden het meteen en hebben de fabriek bekeken (viel een beetje tegen) maar we hebben wel veel chocola gekocht, ook wat voor Agaat en familie als bedankje. We zijn langs het meer van Lugano teruggereden. En moesten nog ouderwets door 2 douanes, de Zwitserse en de Italiaanse. Het is wel jammer van het weer, want het is hier zo geweldig mooi en de foto’s die je maakt zijn gewoon zwart-wit, zo lijkt het wel. Terug op de camping hebben we in het restaurant gegeten, want dat is bijna voordeliger dan zelf koken en zijn we helemaal blij met onze nieuwe auto.