Vandaag is de kleur

13 juni: We hebben vannacht goed geslapen in ons 'hotel'. Toch voelt het wel vreemd om bij andere mensen thuis te slapen, die je niet eens kent. Onze gastvrouw had zich vanmorgen enorm uitgesloofd om voor ons een bijzonder ontbijt te maken, en het was overheerlijk allemaal.
We werden hartelijk uitgezwaaid en vervolgden onze reis met als doel Vangsnes. Al na vijf minuten kwamen we bij een wegversperring. Een man in een oranje pak ging alle auto's bij langs om uit te leggen wat er aan de hand was. De weg zou anderhalf uur dicht zijn in verband met werkzaamheden. Zo lang moet u wachten, vertelde hij. En geloof het of niet: er zit dan ook niets anders op. Want omrijden is ook geen optie, dan ben je nog langer onderweg. Gelukkig hebben wij vakantie en hebben we alle tijd. Niemand deed er ook moeilijk over. De medewerker poetste de dixie nog eens extra op, zo van "als je moet plassen dan kan dat hier".
Maar we waren natuurlijk niet als enige, dus het duurde maar even of we raakten met allerlei mensen aan de praat. Noren, Duitsers en natuurlijk Nederlanders, zelfs een paar die in Emmen woonden.
Een Duitse mevrouw was zeker ook bij de preikestolen geweest want die deed dezelfde bewegingen als ik, het leek wel een aerobicsclass. Ik kwam er ook achter dat je zelfs op een motor koffie kan zetten, was ik anders nooit achter gekomen. De tijd was voorbij voordat we het in de gaten hadden.
Om precies half elf mochten we verder rijden. En als we al dachten dat we al het moois wel gezien hadden, overtrof vandaag weer onze verwachtingen. We zeiden tegen elkaar: "vandaag is de kleur groen", maar in heel veel gradaties. We gingen zigzaggend naar boven tot wel duizend meter hoog. En daar lag zelfs in juni nog veel sneeuw. Mijn echtgenoot wilde de sneeuw voelen en klom met gevaar voor eigen leven naar boven om bij de sneeuw te komen. Maar een paar honderd meter verder lag het gewoon aan de kant van de weg, wel 1 meter 50 hoog. Ik heb het vast wel eerder genoemd, maar wat is het hier mooi. En steeds weer anders.
De tunnels hier zijn ware kunstwerken. Vandaag reden we in een tunnel met daarin een rotonde. Een knap stukje werk. Aan het eind van de middag kwamen we aan bij onze cottage met een geweldig uitzicht. We zijn enorme bofkonten.