Lapland

24 juni: Na twee weken Noorwegen zijn we vanmorgen de grens overgegaan naar Zweden. We moeten toch zo langzamerhand aan onze terugreis beginnen. Het is vandaag prachtig weer, het is maar liefst 15 graden. Raar dat het weer zo om kan slaan in 1 dag tijd. Maar wij zijn er blij mee. Tegen elf uur gaan we de grens over naar Zweden en komen terecht in Lapland. Dit is geen land maar een provincie van Zweden. Het zogenaamde Lapland loopt over het noorden van Noorwegen, Zweden, Finland en een stukje Rusland. Het ligt boven de Noordpoolcirkel. Het wordt Lapland genoemd omdat het daar in de winter erg koud is en bijna niet licht. Ze leven in tenten en van hun elandenkuddes. Ze willen geen Lap genoemd worden maar Saami. Wie er meer van wil weten kan op Wikipedia er alles over lezen.
We hebben geen Lap gezien vandaag, wel elanden. En dat was wel heel erg gaaf. Dat hadden we beslist niet verwacht. Ze zijn veel kleiner dan ik had gedacht en hun geweien lijken heel zacht. Ik heb foto's gemaakt vanuit de auto, want ik weet niet wat ze gaan doen als ze een mens zien, ze lijken heel mak, maar je weet maar nooit. Voordat je het weet wordt je op de horens genomen.
Het landschap is hier totaal anders als in Noorwegen. Daar staan de bergen heel dicht bij elkaar en zijn heel steil. In Zweden hebben we constant op de berg gereden, maar niet over slingerende wegen maar over één rechte weg. Hier is ook veel water, vooral meren en veel bos. Het landschap wisselt hier niet zo erg als in Noorwegen, daar ziet het er na elke bocht weer anders uit, je wordt telkens verrast. Wat we vandaag van Zweden hebben gezien is ook echt heel mooi, maar het is zoals het is. Tenminste tot nu toe.
We hebben drie uur gereden zonder ook maar één iemand tegen te komen, op een gegeven moment begon ik het wel een beetje akelig te vinden. Stel dat er wat met je gebeurt? Maar toen we wat dichter bij onze bestemming kwamen waren er wat meer auto's. De auto's van de Zweden hebben allemaal extra lampen op de auto. Volgens mijn man is dat in de winter ook wel nodig want het is hier natuurlijk dan bijna de hele dag donker. En er zijn geen straatlantaarns. We zagen ook bijna geen huizen, dit is waarschijnlijk een heel dun bevolkt gebied.
Op de camping aangekomen waren we heel blij verrast. In plaats van een hytter (cabin in Zweden), kregen we een compleet huis met douche en wc. We werden allerhartelijkst ontvangen, we voelden ons gelijk thuis. We konden gelijk broodjes bestellen voor morgenvroeg. Wat een luxe. We zijn meteen met een glaasje op de veranda neergestreken. De eigenaresse stelde wel voor om morgen te gaan tanken voor we vertrekken want de eerste 500 kilometer is er geen tankstation meer. Banken zijn er ook niet want iedereen in Zweden betaalt met de kaart.
Ben heel erg benieuwd hoe het morgen gaat richting Hede.