Helaas, de auto heeft weer kuren. We durven er niet meer mee te rijden en mijn echtgenoot heeft hem naar de garage gebracht boven aan de straat bij de camping. De dochter van Agaat komt ons vertellen dat we naar mama moeten want de garage heeft gebeld, en de auto kan niet klaar. Dat is vreselijk balen. Dus toch maar weer de ANWB gebeld. Die ging met de garage in conclaaf en belde ons later terug dat de auto op transport gaat naar Nederland en dat wij een vervangende auto krijgen. (lang leve de ANWB)

Geniet gewoon lekker van je vakantie, zei de ANWB mevrouw en wij bellen zodra we een geschikte auto hebben gevonden. 

Nu we over de eerste schrik heen zijn komt er toch nog een klein verhaaltje.  De hele middag zaten we te wachten op het telefoontje van de ANWB, die maar niet kwam. Gelukkig hadden we de laptop met foto’s en vakantiefilmpjes. Er uit konden we niet want het hoost gewoonweg. Je zag helemaal de bergen niet meer. Weet je wat zeiden we tegen elkaar: we gaan lekker uit eten in het restaurantje. We zaten nog maar net of de telefoon gaat. Wij dachten nog de ANWB, dus niet; het was een Italiaanse vrouw die probeerde mij in gebrekkig  Engels met een Italiaanse tongval,  iets duidelijk te maken. Het enige wat ik begreep was dat het over de auto ging en dat we die op konden halen. Ik gauw naar Agaat die het gesprek overnam in razendsnel Italiaans. Wat geweldige mensen zijn dat toch. Ze vroeg waar en hoe laat we de auto konden halen. Maar dan: hoe komen we daar? Een taxi kan niet volgens Agaat want dan betaal je wel 200 euro. Je gaat maar met de bus. Ik zoek voor je uit hoe je moet gaan. Ga eerst maar lekker eten en kom daarna maar weer langs. Na het eten was de toute familie bij  elkaar, en het was net een toneelstuk, iedereen sprak in het Italiaans met elkaar en waren met schema’s en boekjes in de weer. Ten slotte was de conclusie: hier hebben jullie buskaartjes en jullie staan om 09.06 uur aan de weg aan deze kant, zei Agaat en dan stap je in de bus naar Menaggio. Daar rijdt de bus door de stoplichten en verder, ze gaf een kaartje (door de dochter snel even uitgeprint) met een kruis waar de bus stopte. En een kruis waar we naar de boot moesten, het is bij het Grand hotel. Dan stap je op de vleugelboot, en zei de dochter, je hebt een uur de tijd dus ondertussen doe je maar een rondje Menaggio, dan vertrekt de boot om 10.15 en pas op, die stopt in Belaggio, maar daar moet je blijven zitten want dat is alleen maar in- en uitstappen. Om 11.15 komt de boot aan in Como, bij een plein genaamd Piazza Cavour, en wij bellen voor jullie een taxi (want dat is goedkoper) die jullie naar de garage brengt. Als je de taxi niet kunt vinden moet je ons bellen, we geven een kaartje mee. Voor de zekerheid belde de dochter nog even naar mijn mobiele telefoon, zodat we zeker wisten dat we contact konden krijgen en dan had ik meteen hun nummer in geval van nood. Als wij morgenavond niet terug zijn trekken ze aan de bel. Dit moet gewoon goed gaan, het kan gewoon niet missen toch?

Na de vakantie ga ik Italiaans leren (ha ha ha)

We hebben trouwens heerlijk gegeten.