Het personeel op de boot doet enorm zijn best om het ons zoveel mogelijk naar de zin te maken. Meerdere keren per dag schone handdoeken en elke dag een schoon bed, wat overigens wel lekker was met een temperatuur van 50 graden. Iedere keer was het een verrassing op welke manier het bed was opgemaakt. Ze trokken letterlijk en figuurlijk alles uit de kast.

Hoe mooi het hier is, kun je met geen pen beschrijven. Midden in de woestijn, alleen aan weerskanten van de Nijl heel veel groen. We komen ogen tekort. Hier wonen ook heel veel mensen in eenvoudige hutjes. De kinderen zwemmen in de Nijl, de vrouwen doen ook de was in de Nijl, en de mannen slaan met iets op het water, waarvan we niet weten wat het zou kunnen zijn. Zo in de namiddag is het heerlijk bovenop het dek. Er is thee met cake en koekjes, en na ons middagdutje is dat erg lekker.

Bij een hele grote sluis moeten we een paar uur wachten voor we aan de beurt zijn om er door te mogen. Plotseling horen we heel veel lawaai en zien dat er  heel veel kleine bootjes verschijnen met allerlei koopwaar wat aan de man gebracht moet worden. Het is een spektakel van jewelste. De kooplui gooien het in een plastic zak naar boven en dan kun je bieden wat je er voor wilt betalen. Als je het niet wilt kopen kun je het gewoon weer naar beneden gooien. Daar zijn ze dan natuurlijk niet zo erg blij mee.

De mensen die langs de Nijl wonen leven heel sober. Op veel huisjes zit niet eens een dak. Misschien is dat ook niet nodig, want het regent gemiddeld maar één dag per jaar. In de laatste tien jaar heeft het nog geen dag geregend. Opvallend is het dan weer wel dat veel huisjes een schotel hebben.

Maar het is heel mooi langs de Nijl en daarachter alleen maar zand, kilometers zand.