De Lofoten

22 juni. Wat een geweldig land is Noorwegen toch. Elke keer denken we dat we alles hebben gezien en dat het niet mooier kan, maar elke keer is het weer anders en geweldig mooi.
We zaten vanmorgen al om half acht in de auto richting de Lofoten. Het is heel vreemd als het de hele nacht licht is, je gevoel voor dag en nacht is helemaal weg. Er hangen ook bijna geen gordijnen voor de raampjes en dan kan het zo maar zijn dus dat je om een uur of half zes helemaal klaarwakker bent.
De bestemming was vandaag de Lofoten, we stopten regelmatig. Het was heerlijk weer, zo’n 12 graden, en met de zon erbij voelde dat heerlijk. Bij een tankbeurt wilde mijn man nog even de auto schoonspuiten want die zag er niet uit. We dronken uitgebreid koffie onderweg. Want we hadden immers de tijd aan ons zelf? Maar niets was minder waar, toen we bij Skutvik aan kwamen om 11.02 uur voer de veerboot net de haven uit. De jongeman bij de haven kwam op ons af lopen en vertelde ons dat de volgende veerboot pas om 18.15 uur ging. Dat was balen, onze hele planning in de war. Wij dachten dat er om het uur ongeveer wel een veerboot zou gaan. Ja, en wat nu? We konden wel zeggen wat als? Maar de veerboot kwam echt niet terug.
Na een beetje geharrewar besloten we om naar Bognes te rijden, dat was een kleinere oversteek en die ging wel om de drie kwartier zagen wij op de site. Dom dat we de veerboot Skutvik-Svolvaer niet gecheckt hebben. Dachten wij dat we goed bezig waren. Maar we laten onze pret er niet door bederven en we hebben de veerboot Bognes-Lodingen genomen.
De Lofoten zijn prachtig, tenminste wat we er tot nu toe van gezien hebben. De bergen zijn hier weer helemaal anders met grote hoogteverschillen en diepteverschillen. Allemaal eilandjes van heel klein tot heel groot (Ongeveer als Ameland). De meeste zijn met elkaar verbonden door bruggen en tunnels. We genieten ervan met volle teugen.
Morgen gaan we de Vesteralen bekijken, we zijn benieuwd of we daar ook weer verrast zullen worden.
Aangekomen op de Sandsletta camping in Laukvik besluiten we om vanavond nasi te eten, uit blik weliswaar, met een gebakken eitje. Oeps…..geen blikopener meegenomen.
Maar mijn man heeft in militaire dienst gezeten ( bij van Heutz)en is niet voor één gat te vangen. Hij heeft met gevaar voor eigen leven het blik open gekregen. We hoefden geen honger te lijden, het heeft ons goed gesmaakt.
In Noorwegen zien we heel veel soorten kampeeruitrusting, maar we hebben nu iets gezien:
Een tent boven op een auto, die kon zo uitgeklapt worden en met een trappetje kunnen ze naar binnen om boven op de auto te slapen.