27 juni: Dachten we gisteren nog dat we alleen op de wereld waren, vandaag is dat helemaal anders. Je kunt aan allerlei dingen zien dat we steeds meer in de bewoonde wereld komen. Er hangen geen elektriciteitsdraden meer langs de straten. Op sommige plaatsen is het wat drukker, er is zelfs een driebaansweg, waar wij voorlopig alleen op mogen rijden,(zie onderstaande foto) maar dat is slechts van korte duur. Het is wel weer wennen aan de verkeersdrukte, al valt het hier nog mee. Hoe zuidelijker we komen hoe drukker het wordt. We hebben niet echt het gevoel dat we in een ander land rijden, want het is hier vlak. Het is net alsof we in Nederland rijden: een stukje met aan weerszijden bos, een stukje met landerijen het is niet eens heuvelachtig. Maar de bomen blijven de overhand voeren, er lijkt geen einde aan te komen.
De mensen hier zijn erg aardig en behulpzaam, ze spreken ook net als de Noren heel goed Engels. Van de Zweedse taal kunnen we niet veel maken, al weten we nu dat een ziekenhuis Sjukhus, ziekenvervoer sjukbil en een brandweerauto is een brandkar. We hebben heel lang zitten denken wat een loppet is maar daar zijn we vandaag ook achter gekomen, het is een vlooienmarkt of rommelmarkt. Daar zijn er hier heel veel van. Als je zo lang in de auto zit ga je op allerlei andere dingen letten, je moet toch wat te doen hebben.
De Zweden zijn aan de ene kant erg modern en aan de andere kant erg ouderwets. Zo vind je op elk parkeerterrein, of het nu bij een supermarkt is of een tankstation of gewoon in de stad, meerdere oplaadstations voor elektrische auto's. In de supermarkten hebben ze elektronische prijskaartjes. De kassa's hebben geen geldlades, papiergeld verdwijnt in een gleuf en kleingeld komt uit een automaat.
Maar de treinen die hier rijden zijn van het soort 80er jaren. Ze gebruiken hier ook nog gloeilampen in plaats van ledverlichting. Bij de winkels krijg je nog gewoon een plastic tasje mee. Vreemd eigenlijk dat je als Europese Unie zoveel verschillen ziet in de diverse landen.
Toch vinden wij zelf Zweden niet zo heel erg bijzonder, misschien komt het omdat het in Noorwegen zo anders was. Maar wie veel van de bossen houdt en meren en geen hekel heeft aan muggen is hier beslist op zijn plek.
Het was een lange dag, pas tegen half acht arriveren we op onze bestemming. Het uiterste puntje in het Zuid Oosten van Zweden, aan de Oostzee.